Öz Türkçe Erkek İsimleri 'C Harfi İle Başlayanlar'

C harfi ile başlayan isimler 
CABADAK: Hayret, şaşma 
CABALAK: Yabalak, yaygın 
CAĞIMDA: Yaratıcı, üretken 
CAĞIMDI: Lütufkar, iltifat eden 
CAĞLI: Namuslu, dürüst 
CAKŞI: Yakşı, yakışıklı, güzel 
CALMAN: Yalman 
CAMAN: 1- Yaman, 2- Kam, büyücü 
CAMANBAY: birl. Caman/Bay..Şamanist gelenekte, obanın büyücüsü,doktoru, kötü ruhları kovan kişi 
CAMUGA (Camuka) Kızgın, asabi 
CANİK: Tüccar, ticaret erbabı 
CANKU: Meşveret 
CARIP: Yakın, dost, çok yakın arkadaş 
CARLIK: Yarlık, emir, ferman 
CARTI: Şık, alımlı 
CARUZ: Heyecan 
CATUK: Halim, haluk 
CAV: Gösteriş, afi, fiyaka 
CAVANKUL: Uygurlar döneminde ordunun sol cenahını ve oradaki askerlerin tümüne verilen ad 
CAVILDAK: Neşeli, şen şakrak 
CAVLI: Gösterişli, cafcaflı 
CAYMAZ: Cesur, kararlı 
CAYNAK: Pençe, Doğan pençesi 
CEBE: 1- Silah,ok, cephane 2- Zırh 
CEBEN: Gayretli, çalışkan 
CEBENOYAN: Cebe/Noyan 
Çengiz Kagan’ın dünyaca ünlü komutanı ve yakın arkadaşı.(Çengiz’in bütün Türkleri bir bayrak altında 
toplama fikrinin mimarı bu ulu kişidir.) 
CELASUN: (Çalasun) 1- Delikanlı 2- Cesur, savaşçı 3- Becerikli, eli tez. 
CELAYIR: (Çalayır) 1- Bilgin, gün görmüş, tecrübeli 2- savaşçı 
CELDEN: Yel, yel parçası 
CELME: Çalım, fiyaka, gösteriş 
CENGEL: Hafif, ince 
CENGİZ: Çengiz, Tengiz, Deniz 
CEREN: Ceylan, ahu, gazel 
CERKİN: Hısım, yakın 
CERKUDAY: birl. Yer/Kutay Eski dönem yer tanrısı 
CETİK: Yetkin, uzman, olgun 
CETİZ: Yetkin, becerikli 
CEYRAN: Ceren 
CIDA: Mızrak, kısa saplı mızrak 
CIGI: Şamanist gelenekte ,iyi ruh. Boy ve oymakları kötülüklerden koruduğuna inanılan ruh 
CILDUZ: Yıldız 
CILIMGA: Kağan ve Han’ların mektuplarını yazmakla görevli kişi 
CİBELİK: Sonsuz, sonsuzluk 
CİCİ: (Cicik, cicek) 1- Çiçek, gül 2- Konuk 3- Sevim, sevimlilik 
CİDAGU: Yetkin, yetenekli, becerikli 
CİDE: İri, uzun bir ağaç türü 
CİGA: Taç, gelin başı 
CİĞİL: Hafif, yeğni, kolay 
CİLMAYA: Türk mitolojisindeki efsanevi kanatlı at 
CİNGİL: 1- Galip, utkan 2- Güvenilir,sadık 
CİNGÜ: Zafer, utku 
CİVİL: İyi ruh, temiz , arınmış ruh 
COLAY: (Yolay) birl. Yol/Ay...Kazaklarda “ayağı uğurlu” kişiler için kullanılır. 
COLDA: Yolcu, yola çıkan 
CUCİ: 1- Cici, çiçi, cicik, çiçek, çuçu, çuçi 2- Konuk..Bu ad daha çok, beklenmeyen doğumlar sonrası 
kullanılır ve bu yüzden “konuk” anlamını içerir 
CULUM: Narin, nazik, hassas CUMUK: Yumuk, yumulmuş 
CUPAR: Parfüm, güzel koku 
Ç harfi ile başlayan isimler 
ÇABA: Gayret, enerji 
ÇABACI: Gayretli, enerjik 
ÇABAK (Çaba)1-Çabuk,çevik 2- Küçük bir göl balığı türü 
ÇABAR: 1- Çapar, davranır 2- Ulak, kurye, elçi 
ÇABUK: (Çapuk) Çapan, çaba gösteren, çabalayan 
ÇAÇA: 1- Savaş baltası 2- Gemici 3- Çiçi, çiçik 
ÇAGAVUN: Bal arısı 
ÇAĞ: 1- Zaman, vakit 2- devir, devran 3- su sesi, şırıltı 
ÇAĞA: Yavru çocuk 
ÇAĞAN: 1- Bayram, eğlence 2- Şimşek 3- gürz, çakan 4- Beyaza kaçan beyazımsı 
ÇAĞANAK: Çalgı, enstrüman 
ÇAĞAŞ: Kırlangıç 
ÇAĞATAY: birl. Çağ/Atay 
1-Çağının en ünlüsü 2- çağdaş, çağının ilerisinde 
ÇAĞDAŞ: Çağın insanı, aynı çağda yaşayan kişiler 
ÇAĞIL: 1- Su sesi 2- Çakıl taşı 
ÇAĞILDAK: Çağlayan, şelale 
ÇAĞILTI: 1- Su sesi, suyun taş ve kayalara çarparken çıkarttığı ses 
ÇAĞIN: 1- Şimşek , çakın 2- Gürz, topuz 
ÇAĞIR: Çağırı, çağrı 
ÇAĞIRGAN: Çağıran, davetkar 
ÇAĞLA: 1- Namuslu, dürüst 2- Erik türlerinden bir yemiş 
ÇAĞLAK: 1- Namuslu, dürüst 2- Çağlayan, şelale 
ÇAĞLAR: Şelale, çağlayan 
ÇAĞLASUN: Dürüst 
ÇAĞLAV: Dürüst 
ÇAĞLAYAN: Şelale 
ÇAĞLAYIK: Şelale 
ÇAĞLI: 1- Dürüst 2- Yakışıklı, güzel 
ÇAĞLIN: Meşhur ve liyakat sahibi 
ÇAĞRI:1- Mesaj, davet 2- Doğan kuşu, doğanın bir çeşidi 
ÇAĞRUK: Katı, sert 
ÇAKA: 1- Savaş baltası 2- Çakı 3- Fiyaka, çalım, gösteriş 
ÇAKALOZ: 1- Fener 2- İlkel bir top silahı (Top mermisi yerine çakıl taşı atan) 
ÇAKAN: 1- Gürz,topuz 2- Şimşek 
ÇAKAR: 1-Deniz feneri 2- gürz 
ÇAKI: Kesici, yontucu küçük bıçak 
ÇAKICI: 1- Çakma eyleminde bulunan 2- Çakı ustası 
ÇAKIL: Çakıl taşı 
ÇAKIN: 1- Şimşek 2- Kıvılcım 
ÇAKIR:1- Doğan türü bir avcı kuş 2- Gürz 3- Şarap, içki 
ÇAKIRCA: Doğan türü bir avcı kuş 
ÇAKIRCI: Eskiden saraylarda, özel olarak doğan terbiyeciliği yapanlara verilen bir sıfat 
ÇAKMAK:..Çak kökünden türeyen, vurmak, kesmek, bölmek eylemi için kullanılan bir sözcük 
ÇAKMUR: Tutumlu, eli sıkı 
ÇAKTU: İri yapılı, gösterişli 
ÇAL: Kılıç darbesi, darbe, vuruş 
ÇALAP: Ulu ruh, Kadiri mutlak (Eski dönem Tanrı sıfatlarından) 
ÇALGAR: Çalıcı, vurucu 
ÇALGIÇAY: Taştan yapılmış el değirmeni 
ÇALIK:1- Silahşör, iyi kılıç kullanan 2- Çelik 3- Mesaj, haber 4- Haşarı, yaramaz 
ÇALIM: 1- Gösteriş, fiyaka, kurum 2- Kılıcın keskin tarafı 
ÇALIMLU: Gösterişli, çekici 
ÇALIN: Çiğ, jale 
ÇALIŞ: Azim, ceht 
ÇALIŞGAN: Çalışkan, işgüzar 
ÇALKARA: Doğan türü bir avcı kuş 
ÇALKIN: Darbeci, hamleci, vurucu 
ÇALMA: Maden üzerine yapılmış oyma, işleme ÇALMAN: Çalıcı, vurucu 
ÇALUK: Çalık 
ÇAM: Bir ağaç türü 
ÇAMUR: Sazlık, bataklık 
ÇANAYAZ: Berrak, billur 
ÇANDAR: Karışık, karma 
ÇANDIR: Karışık 
ÇANGA: 1- Soylu 2- Pençe 
ÇANGAL: 1- Çok sık ağaçlı bölge 2- Budaklı ağaç 
ÇAPAN: 1- Ulak, haberci 2- Enerjik,- çalışkan 3- iş elbisesi, eski giysi 
ÇAPAR: 1- Enerjik, çalışkan 2- Giysi 3- Saldırgan 4- ulak, haberci 
ÇAPGIN: Enerjik, koşan, ardından giden 
ÇAPGUR: Tufan, afet, deprem 
ÇAPIN: Atak, hücum, savlet 
ÇAPITGAN: Saldıran, saldırgan 
ÇAPLAN: Bir şahin türü 
ÇAPLI: Şahin türü bir avcı kuş 
ÇAPTI: Koşan, seğirten 
ÇAPTUĞ: Ünlü, çok tanınan 
ÇAPUL: Çap...mak kökünden, vuran, saldıran, alıp götüren vb. eylemlerin tümü 
ÇARDU: Cinli, perili 
ÇARMAGUN: Görevli, görevlendirilmiş , emir almış 
ÇAŞKA: Sabi,bebek, yavru 
ÇAŞUT: Haberci, muhbir, ajan 
ÇAT: Yansıma, yayılma, ün 
ÇATAK: Çatal, çatallı, iki kollu değnek 
ÇATAL: İki kollu, iki kola ayrılmış nesne 
ÇATGAL: 1-Yüksek dağlık bölge 2- Çatal 
ÇATIK: Çatılmış, tersleşmiş 
ÇATLI(ğ): 1-Ünlü, tanınmış 2- Gözü kara, cesur 
ÇATUK: Bıçak sapı yapılan bir ağaç türü 
ÇAV: Ün, şöhret, yansıma, duyuru, bildiri 
ÇAVA: Ünlü, tanınmış 
ÇAVAŞ: Ünlü, tanınmış 
ÇAVLAK: Çağlayan, şelale 
ÇAVLAN: Çağlayan 
ÇAVLI: 1- Ünlü,meşhur 2- Doğan yavrusu 
ÇAVUDUR: İyi üne ve şöhrete sahip olan 
ÇAVUNT: Ün, şöhret 
ÇAVUŞ: Bilgi veren, bilgi götüren, bilgi dağıtan (Çav...kökünden) 
ÇAVUT: Duvar, sütun 
ÇAY: Dere, ırmak 
ÇAYAN: 1- Dövülmemiş, dökme demir 2- İşlenmemiş ham demir 
ÇAYLAK: Kuyruğu uzun ve çatallı bir avcı kuş 
ÇAYLAN: 1-Dere kenarı 2- Çağlayan 
ÇEBER: 1- Usta, mahir 2- Hoş, latif 
ÇEBİ : (Çepi,çepni) 1- Sert bakışlı 2- Usta eli yatkın, yetenekli 3- Cebe, çebe, silah 
ÇEKEN: Cazip, cazibe, çekicilik 
ÇEKİM: Cazibe, çekicilik 
ÇEKİMLÜ: Çekimli, cazibeli 
ÇEKLİ: Armağan, hediye, düğün hediyesi 
ÇEKMERGEN: Nişancı, iyi vuruş yapan, silahşör 
ÇELEK: Bülbül, güzel öten bir kuş 
ÇELEN: 1- Becerikli, çalışkan 2- Fettan, yanıltıcı 
ÇELİK: (Çelük,çuluk) Gücü arttırılmış sert demir 
ÇELİKTEN: Çelik parçası 
ÇELİM: Beden, endam, gösteriş 
ÇELME: 1- Çalma 2- Başa örtülen bez (Bandana) 
ÇENGİN: Gösterişli, dikkat çekici 
ÇENGİZ: Deniz 
ÇENGŞİ: Mucize, olağanüstülük 
ÇEPEN: Hatip, iyi konuşan, güzel söz söyleyen 
ÇERÇİ: Ulak, haber, bildiri ulaştıran kişi 
ÇERİ(Ğ): Asker, savaşçı, toplanarak bir araya gelmiş erat 
ÇEVEN: Çevre, muhit 
ÇEVGEN: Cirit, değnek 
ÇEVRİ: Çeviri,girdap, anafor ÇEVRİM: 1- Girdap, anafor 2- Çevre, muhit 
ÇIDAM: Dayanıklılık, metanet 
ÇIDAMLI: Metin, dayanıklı 
ÇIDIK: Güç, dayanıklılık 
ÇIGAY (Çığay): 1- Fakir, varlıksız 2- Kurt yüzlü, kurt bakışlı 
ÇIĞ:1- su damlası, kırağı 2- kar yığını, kar topu 
ÇIĞAL: Omuz, omuz başı 
ÇIĞIN: Çıkın, bohça 
ÇIĞIR: 1- Çağ, devir 2- çığın açtığı yol 3- Dar yol, patika 
ÇIĞLA: Saf, halis 
ÇIĞLAN: Saf, halis 
ÇIĞRI: 1- felek 2- melodi 
ÇIKAN: 1- kaynak, kaynarca 2- yeğen, hala çocuğu 
ÇIKMAK: 1- çıkma eylemi 2- Kaynak 3- çakmak 
ÇILDIM: Seri- hızlı, enerjik 
ÇIMRIN: Aktif, faal 
ÇIN: (çin, çine) sağlam, dayanıklı, güvenilir 
ÇINAK: 1- sevap, hayr 2- güvenilir,sadık 
ÇINDAN: sandal ağacı 
ÇINGAY: Özü, sözü bir, sözüne güvenilir 
ÇINGILIÇ: birl. Çın(sağlam, dayanıklı) Kılıç 
ÇINGIR:1- Kopuza benzeyen bir saz 2- Çıngırak 
ÇINTAY: Soylu, güvenilir 
ÇIRAY: Yüz, eda, çehre 
ÇIRGANIŞ: Zevk, haz, tat 
ÇITIRKI: Işık, nur, ziya 
ÇİBEK: Atmaca türü bir avcı kuş 
ÇİÇEK: 1- Gül, gül çiçeği 2- Cici, cicik 
ÇİÇİKAĞAN: birl. Çiçi/Kağan 
Hun Kaganı (Ulusçuluğu, devlet siyasetine sokan ve bunun savaşını veren kişi) 
ÇİGAN: Yoksul, fakir 
ÇİGEN: Gayretli 
ÇİGENDİK: Gayretli, çalışkan 
ÇİGER: 1- Gayret,azim 2- Çökertiş,çökertme 
ÇİGERMİŞ: Çökertmiş, düşmanı bozguna uğratmış 
ÇİGİL: Olgun,gelişmiş, olmuş 
ÇİGİLVAR: Kısa ve küçük ok, özel ok 
ÇİĞDEM: Yaban çiçeği, (Itır çiçeğinin Türkçesi) 
ÇİL: Dağ tavuğu 
ÇİLDE: Kış mevsiminin en soğuk dönemi 
ÇİLDU: Hızlı, seri, çabuk 
ÇİLEN: 1- Çığ 2- Jale 3- Bir dağ çiçeği 
ÇİLENTİ: Çığ, jale 
ÇİMÇİK: Saf, masum 
ÇİNE: (Çin) 1- Sadık, güvenilir 2- Öz, soy 3- Kurt, kurt yavrusu 
ÇİNKAY: Sözüne güvenilir, özü sözü bir 
ÇİPLİ: Narin, ince yapılı 
ÇİRAY: Yüz, çehre, eda 
ÇİT: Çizgi, sınır, limit 
ÇİTER: birl. Çit/Er (sınır muhafızı) 
ÇİZGEN: Saban izi, karasabanın tarlada açtığı yol 
ÇİZİM: Resim figürü 
ÇOBAN: 1- Elinde cop (değnek, sopa) olan 2- Muhtar, oba beyi 
ÇOBAR: Değnekli, değnek taşıyan 
ÇOBAYIKMIŞ: Gönül kırıcı, haşin 
ÇOGA: Vahşi hayvan 
ÇOGAY: Yoğun, kesif 
ÇOĞAŞ: 1- Debdebe, şaşa 2- Vahşi hayvan yavrusu 
ÇOKAN: 1- Gürz, topuz 2- Hayvan yavrusu 
ÇOKU: 1- Debdebe, şaşa 2- Bolluk, bereket 
ÇOLAK (Çalak) Silahşör, iyi kılıç çalan 
ÇOLBANAK: 1- Uzak görüşlü 2- Törenin dışında kalan 3- Nikahsız ilişkiden doğan çocuk (Hakas 
Türklerinde) 
ÇOLDU: 1- Bahşiş, mükafat 2- Ganimet 
ÇOLPAN: 1-Kuzey yıldızı 2- Uzak görüşlü 3- Tanıdık, bildik, aşina 
ÇOMAK: 1- İri ve yuvarlak değnek 2- Bir ucunda topuz bulunan sopa, silah 3- İnanmış, inançlı 
ÇONGAR: Gürültü, şamata, nara ÇOPUR: Geyik ve karaca yavrusu 
ÇORA: (çura, çur) 1- Yer tanrısı 2- Cin, peri 3- Ruh 
ÇORAMAN: Cinli, perili 
ÇORLU: Cinli kötü ruhların etkisinde kalan kişi. Bu ad Şamanist gelenekten gelen bir ad dır.Eskiden 
bunalımlı ve toplum tarafından hoş karşılanmayan kişiler için bu ad verilirdi ve bu kişiler Kam ve Baksılar 
tarafından tedavi edilmeye çalışılırdı) 
ÇOTAK: Kabza, kılıç kabzası 
ÇOTUR: Kabza, kılıç kabzası 
ÇÖKERMİŞ: Çökertmiş, düşmanı bozmuş 
ÇÖKLÜ: Soylu, asil 
ÇÖKÜL: Irmakların taşarak vadilere bıraktığı tortu 
ÇÖMÇE: Ağaçtan oyulmuş su kabı 
ÇÖZELİ: Kıpçak, merkezden uzakta olan 
ÇÖZELTİ: Ayrılış, kopuş, firak 
ÇUBAN: Çoban, muhtar, obabaşı 
ÇUÇU: Şair, şairane konuşan 
ÇUĞA: (çuka) 1- Yürekli, cesur 2- Arınmış, duru 3- narin 
ÇUĞAY: Narin ve alımlı kız 
ÇULÇU: Serçe, Turgay kuşu 
ÇULUK: 1-Çelik 2- çalık, kılıç çalan 3- aceleci, heyecanlı 
ÇURAN: Ruhlarla ilgilenen 
ÇUTUR: Kılıç kabzası 
ÇUVAŞ: 1-Sakin, rahat 2- dindar, dünyaya değer vermez 
ÇÜCEN: Akıllı, aklını kullanan 
ÇÜNÜK: Çınar ağacı 

0 yorum:

Yorum Gönder

 

Copyright © TarihBilgileri.Net™ is a registered trademark.

Designed by Templateism. Hosted on Blogger Platform.